Het Westlands Museum als contramal van de Greenport

Honselersdijk 28.02.2011 - Bij de opening van de tentoonstelling Schilders van het Westland in ons Westlands Museum zei conservator Ton Immerzeel dat bepaalde schilderijen van andere musea niet te leen waren wegens onvoldoende conditionele omstandigheden van het museum.

Toen ik dat hoorde schrok ik. Ons museum niet goed geëquipeerd? En dat in het Westland, de Greenport van Europa? Dat Greenport Westland is niet in het bezit van een goed geoutilleerd museum?

Toen we bij de zes in het boek genoemde bedrijven langs gingen voor boekafname-garanties werd er spontaan gereageerd. Maar gaan ondernemers met hun zakenrelaties naar het Westlands Museum? Ik hoop van wel want de mensen daar doen hun uiterste best er met beperkte middelen zo veel mogelijk uit te halen.

Ik hoor ook wel eens tegenwerpingen. Een museum kost alleen maar geld en wat heb je er aan? In de steden om ons heen zijn er toch genoeg? Deze reactie is begrijpelijk maar niet terecht. Mijn stelling is dat economie en museale cultuur twee kanten van dezelfde medaille zijn. Het museum is de contramal van de Greenport. Het past op elkaar!

We doen afbreuk aan het imago van het Westland als er geen opwaardering van het museum komt. Het enthousiasme dat in het Westland is ontstaan voor Schilders van het Westland dient gekanaliseerd te worden en nu voor het museum te worden ingezet. De Westlandse economie kan niet losgemaakt worden van haar contramal: een museum dat een expositieruimte heeft dat voldoet aan de eisen van de tijd.

Jaap van Duijn, oprichter van de Dutch Flower Group, opende op 17 december j.l. de tentoonstelling in het Prinsenhof, een van de drie exposities over Schilders van het Westland, naast die in het Westlands Museum en in Kunstzaal Van Heijningen in Den Haag. Hij sprak over de Westlandse identiteit. Hij zei: ”het echt neerzetten van een cultuurbeleid en de bewustwording van de identiteit van je eigen streek is belangrijk. Dat kan alleen in groter verband. Het bedrijfsleven zou zich dat nog beter moeten realiseren. Dus niet alleen Greenport is tuinbouw, maar net zo goed de culturele paragraaf daarin. Het Westlands Museum en de culturele omgeving moeten veel actiever worden en interactief met het bedrijfsleven verbonden zijn. Daar is nog heel veel werk te doen”.  

Museaal erfgoed heeft ook een economische waarde. Een belevenis is geld waard en die belevenis kan een museum bieden. Ondernemers koppelen zich graag aan bijzondere musea want dan krijg je bijzondere aandacht. Ondernemers leven bij de gratie van de aandacht die ze krijgen. Alleen moeten ze concurreren met al die anderen die aandacht willen. Door jezelf op een of andere manier aan een museum te koppelen kan je een bijzondere aandacht verwerven.

Wat op het spel staat is de culturele waardering van het Westlands museum, een waardering die uitgedrukt kan worden in de hoeveelheid geld die benodigd is. Thans is de overheid de belangrijkste financieringsbron. Is het doel betrokkenheid van zo veel mogelijk mensen te genereren dan is het zoeken naar meer overheidssteun niet de optimale strategie. Met een bezuinigende overheid lijkt commerciële mede-exploitatie noodzakelijk.

Ons Westlands Museum heeft al een sociale betekenis door de betrokkenheid van vele vrijwilligers. Die sociale betekenis kan nog vergroot worden als het nog sterker kan bijdragen aan de Westlandse identiteit door te voldoen aan de eisen die gesteld worden aan moderne musea. Een goed geoutilleerd museum kan bijdragen aan de behoeften die wij hebben aan zingeving en spiritualiteit. Wanneer het museum aan een dergelijke behoefte beantwoordt, kunnen we zeggen dat het een culturele waarde heeft.

Wil van den Bos Czn.

Voorzitter Genootschap Oud-Westland