Te smerig voor woorden

R.A. de Jong

Westlanden 31.03.2016 - De melding is kort en onduidelijk, het zou gaan om een verwaarloosd persoon in een woning.


De vrouw bevindt zich in een woning op de eerste verdieping. Het gaat hier om een zogenaamde portiekwoning. De melding komt van de politie, die voor onze komst de deur al geforceerd hebben. Bij het binnentreden slaat ons een walmende strontlucht tegemoet. We staan pas in de hal en hebben nog geen patiënt gezien. De lucht is zo overheersend en bedwelmend dat we in de hal al beginnen met kokhalzen. Qua geuren zijn we wel wat gewend, maar soms is het teveel van het goede en moeten we echt ons best doen onze maaginhoud binnen te houden.

In de huiskamer bevindt zich een leunstoel waarin een vrouwelijke patiënt zit. Ze is volledig ontkleed en niet aanspreekbaar. Ze haalt adem en heeft een normale gelaatskleur, voor zover dit door de bruine drab heen te beoordelen is.

De hele kamer zit onder de stront, niet een klein hoopje in de hoek van de kamer, nee de hele woning is onder gesmeerd. Vloerbedekking, muren en meubels, alles wasemt de lucht van uitwerpselen uit. Even pas op de plaats en terug voor beschermende wegwerpkleding. Gelukkig hebben we handschoenen en een wegwerpschort in de auto liggen. Ik ben door mijn werk heel wat gewend, ook uitwerpselen zijn mij niet vreemd. Maar in deze hoeveelheden overtreft het mijn ergste nachtmerrie. Hoe kan iemand zoveel stront produceren? Gezien de hoeveelheid kan het nooit van één dag zijn. Misschien fokt ze wel koeien in het appartement.

Te midden van deze smeerboel zit de patiënt in haar leunstoel. De zooi zit van haar gezicht tot aan haar enkels. Ze is minstens veertig keer naar het toilet geweest. Alleen is ze er niet voor opgestaan zo te zien. Shit zeg, wat een shit. De aanwezige agenten staan en masse te kokhalzen en het vervelende hiervan is dat als er één begint met braakneigingen de rest ongewild hetzelfde gedrag vertoont. We zijn door de vuiligheid niet bij machte om de woning verder te betreden. De agenten maken steeds meer kokhalzende geluiden en ongewild beginnen we mee te doen. Mijn collega kan zich niet langer beheersen en keert in de huiskamer zijn maag binnenste buiten. Lekker appetijtelijk, ik moet me inhouden om niet hetzelfde te doen.

Ik duw hem richting hal en probeer door veelvuldig slikken mijn eigen braakneigingen en de zure smaak die optreedt te onderdrukken. Het braaksel kolkt achter in mijn keelholte en er is niet veel voor nodig om het voorbeeld van mijn collega te volgen. Me over te geven aan dat alles bevrijdende gevoel dat me dwars blijft zitten.

Fijn werken met al die behulpzame mensen om me heen. De agenten hebben zich ondertussen teruggetrokken uit de huiskamer. Mijn maat blijft kokhalzen en ik kan het nog net binnenhouden. De patiënt zit nog steeds roerloos op de stoel, ze zit daar al de nodige uren, misschien wel dagen en een hersenbloeding lijkt me de meest voor de hand liggende diagnose. Echt objectief beoordelen kan ik het nog niet. Bah, wat een smerige vertoning hier. Deze klus hoort thuis bij de ontsmettingsdienst van de gemeente, niet bij ons. Op z´n zachtst gezegd uitermate vervelend dat er een levende patiënt bij betrokken is. Hoe ellendig ik me ook voel, ik moet er naar toe en handelend optreden, daar ben ik voor aangenomen. Slikkend doe ik weer een paar stappen richting slachtoffer, maar ik moet na het goedbedoelde initiatief weer afhaken. Het is weerzinwekkend. Ik kan gewoon niet bij haar in de buurt komen, het is zo ranzig en smerig dat ik opnieuw terug moet trekken.

De tranen staan inmiddels in mijn ogen door het langdurig onderdrukken van mijn braakreflex.

Ik probeer de rest aan te sporen: “Kom op nou jongens, we moeten wat doen, dit kan zo niet.” Gelijk slik ik weer een hap braaksel door. Aanpakken nou, want dit komt niet goed op deze manier. Ik heb toch wel vaker smerige klussen gedaan denk ik bij mezelf. De patiënt geeft geen enkele reactie op wat er om haar heen gebeurt. Onze aanwezigheid wordt niet bewust waargenomen. We besluiten om eerst alle ramen open te zetten. De aanblik van de vuiligheid proberen we zoveel mogelijk te negeren en we spuiten een paar gevonden luchtverfrissers helemaal leeg. Op de plek waar we ze vandaan halen zien we dat het toilet tot de rand toe vol zit, er kan niks meer bij. Gewapend met een laken voor onze lichamen, benaderen we de patiënt. Zonder de patiënt aan te raken gooien we het laken om haar heen. Nu kunnen we, als we haar verplaatsen, redelijk strontvrij blijven.

We wikkelen haar verder in het laken en besluiten om haar in een lijken zak te vervoeren. Die kunnen we tot de hals dichtritsen en blijft de brancard en de rest van de auto tenminste schoon. De noodzakelijke controles doe ik wel als ze in de ambulance ligt. Ten eerste hebben we daar frisse lucht en kunnen we materialen uit de auto gebruiken waar het schoon is. De spoedkoffer in die smeerbende uitpakken is geen frisse oplossing. Ten tweede is de stank ondanks de luchtverfrissers nog steeds ondragelijk. Zorgen dat we buiten komen en onze magen rust geven is nu eerste prioriteit.

De patiënt is nog steeds niet aanspreekbaar en krijgt gelukkig niets mee van de problemen die ons bezig houden. Het transport uit huis gaat eveneens langs haar heen. In de auto sluit ik haar aan op de apparatuur en worden de noodzakelijke controles en handelingen uitgevoerd. Ik ben benieuwd naar de reactie op de spoedeisende hulp. Aan hun de dankbare taak om de patiënte schoon en toonbaar te krijgen. Ik benijd ze niet.

Na afloop van de rit hebben we uitgebreid gedoucht en de gebruikte kleding in de was gekiept. De koffie kunnen we goed binnen houden, maar de eerder die ochtend gekochte saucijzenbroodjes blijven in de zak zitten. De maag is nog een tikje van streek na het hele gebeuren. De andere collega’s hebben die dag  mazzel: wij geven zomaar wat weg!

Waar komt die uitdrukking `te smerig voor woorden´eigenlijk vandaan?

Meer lezen? http://www.boekenbestellen.nl/boek/maar-ik-heb-helemaal-geen-centjes-voor-de-begrafenis/9789081840002

Hou me vast en ik blijft leven!

R.A. de Jong

Reacties (14 reacties geplaatst)

Dit is het trieste resultaat van de tegenwoordige samenleving. Niemand geeft meer om iemand ,ieder voor zich en God voor ons alles.
Ik kan hier maar een ding op zeggen \" Respect !!!\"
heeft zo iemand dan helemaal geen familie meer of kinderen of een kennis heel erg als je zo ver weg ben
Shit zeg!
Gratis pindasaus erbij, triest voor woorden!
Ik vind het diep triest voor deze vrouw. Het is duidelijk dat er al een tijd niemand naar haar om kijkt. Ook de buren niet, waarom hebben zij niet aan de bel getrokken bij instanties.
Het moet toch ook gestonken hebben in het portiek. Ik zou heel graag willen weten hoe het nu met deze mevr gaat.
En ook al was dit voor de ambulance medewerkers geen fijne klus, zij maakten wel het verschil.Zij hebben haar geholpen
Wat een walgelijke woordkeuze \"stront\".
Dit verhaal had wat mij betreft wat meer over de trieste situatie mogen gaan. Uiteindelijk proberen wij als hulpverleners het verschil te maken door de juiste hulp in te schakelen om mensen weer een waardig bestaan te geven...
er moet veel meer aan de hand zijn want die poep is eens voedsel geweest en hoe zij daar aan gekomen? en aan de hoeveelheid in de wc en volgens het verhaal is dit al een hele tijd aan de hand.
O, wat is dit erg ! in de eerste plaats voor de persoon zelf , maar ook voor degenen die er mee te maken krijgen !
Back to the Future !
Dit staat ons te wachten als we dadelijk ouder zijn en geen verpleeghuizen etc. meer zijn .
Jeetje wat een verhaal zeg. En wat zielig voor dat arme mens! Die heeft dus totaal niemand die naar haar omkijkt. Zelf werk ik ook in de zorg en dit verhaal grijpt me echt. Ik verbaas me alleen over bepaalde woorkeuzes zoals stront. Daar zijn toch wel wat mooiere benamingen voor.
Waterbesparend toilet???

Plaats een reactie

U bent vrij om te reageren met behoud van respect en fatsoen. Kleineren is not done. Alle geplaatste reacties worden een paar keer per dag nagekeken en zijn niet direct zichtbaar. Dus even geduld aub.

Reanimatiecursus op woensdagavond 8 april - Ter Heijde Beachrun op vrijdag 31 mei - Sterrenhemel bekijken tot dinsdag 2 april - Leftovers en The Guardians in De Muziekzolder Maasdijk - Paaszangdienst op zondag 31 maart - Cursus massage en aanraking bij kanker - Dit weekend afsluiting Beneluxtunnel voor groot onderhoud - Marketing en communicatie medewerker - Voorjaarsconcert Rotterdam aan Zee 'All you need is love" - Productie medewerker Bleiswijk - Manager werk en dienstverlening - Opening horeca de Brink en kofferbakverkoop - Struintochten in Van Dixhoorndriehoek op 30 maart - Beelden van straatroof bij San Franciscosingel - Parttime Administratief Medewerker - Lezingen meidagen 1940 rond slag om Hoek van Holland en Staelduinse bos - Paasconcert door Jaap Kroonenburg - Mijn positieve gezondheid in spelvorm - Sales Support - Kerkenvisie vastgesteld voor het Westland - Boeken- en documentatiebeurs Documentatiegroep ’40-’45 - Gezocht: plannen die in aanmerking komen voor de Adriaan Dessingprijs 2024! - Vrachtwagenchauffeur karton - Productiemedewerker fulltime - Publieksexcursie "Parachutistenwandeling" 14 april 2024 - Verkoopmedewerker kookwinkel gezocht! - Makkelijk Scoren is Terug! - Activiteiten in Ter Heijde in maart - Technisch Corporate Recruiter - Werkplaatsmonteur - Corporate Recruiter - Paasspeurtocht op 2e Paasdag in het Staelduinse Bos - Leren omgaan met rouw en verlies - 1 maart a.s. start inschrijving A Local Swim Westland - Meewerkend voorman/-vrouw Dienstverlening - Productiemedewerker omgeving Oegstgeest - ‘In The Heat Of Battle’ voor 113 Zelfmoordpreventie - Vogelexcursies 2024 in Midden Delfland - Logistiek magazijn medewerker - Industriedeur Monteur - Tour de France Femmes 2024 op 12 augustus in de regio - Maaimachinist - Monteur beveiligingstechniek - Man vermist na ongeluk Professor Gerbrandyweg - Het belang van effectieve werving en selectie en de rol van account manager jobs - Expositie Johan van der Helm - 200 jaar KNRM tentoonstelling door heel het land - Dit is hoe jouw onderneming succesvol wordt - Facilitair medewerker - Junior Project Manager