Interview met bestuurslid Stichting RFTR Jeffrey van den Berghen

Westland 22.08.2017 - Interview over Jeffrey van den Berghen, vrijwilliger en bestuurslid bij de Ride for the Roses.

Vertel wat over jezelf

Ik ben Jeffrey van den Berghen en ik ben 49 jaar. Ik ben als inkoper orchideeën werkzaam bij Noviflora, een exportbedrijf in de sierteelt. De belangrijkste landen voor Noviflora zijn de landen in Scandinavië en Zwitserland. Ook aan supermarkten in Nederland levert Noviflora trouwens steeds meer bloemen. Ik heb een gezin van vijf die allemaal betrokken zijn bij de Ride. Mijn vrouw verzorgt nu al 5 jaar de informatiestand van de Ride en zij zal mij altijd en overal in steunen. Uit de grond van mijn hart meen ik dat de kracht van een man zit in de vrouw die erachter staat.

Jij bent al ontzettend lang bij de Ride for the Roses betrokken, hoe is dat zo ontstaan?

Uit liefde voor het fietsen werd ik door onze wielervereniging “Westland Wil Vooruit” (WWV) gevraagd om bij de eerste editie in het Westland mee te doen als voorrijder en vrijwilliger. Dat was in het jaar 2000. Ik vond dit zo leuk dat ik ook de edities daarna ben meegegaan naar de locaties in het land. Langzaamaan raakte ik ook meer emotioneel betrokken omdat ik mensen leerde kennen die een strijd leverden met de ziekte kanker. Ook bleven mijn familie en vriendenkring niet gespaard. Dit motiveerde me nog meer om er harder tegenaan te gaan.

Op welke manier heb je je de afgelopen edities ingezet voor de Ride for the Roses?

Bij de eerste edities ben ik voorrijder geweest. Later raakte ik betrokken als floormanager en dat betekende dat ik verantwoordelijk was voor de start en de finish van alle afstanden. Als floormanager hield ik mij ook bezig met de ondersteuning van (hoofd)sponsors en hun faciliteiten op de start- en finishlocatie. Verder zoek ik gedurende het jaar vanuit mijn betrokkenheid naar bedrijven en verenigingen die de Ride kunnen ondersteunen met hun diensten of producten. En natuurlijk ben ik ambassadeur voor de Ride for the Roses in het Westland en waar ik maar kan.

Je zit nu in het bestuur van de Ride for the Roses, kan je ons iets meer vertellen wat je daar doet en hoe je betrokkenheid nu is?

Ik heb jarenlang met heel veel plezier de functie van floormanager vervuld. Het bestuur van de Stichting Ride for the Roses, dat ik inmiddels goed heb leren kennen, werkt al enige tijd aan een toekomstvisie van de Ride. Na zo’n 20 edities is het tijd voor vernieuwing. Om zo’n vernieuwing te realiseren is in het bestuur veel menskracht nodig. Je begrijpt dat ik met mijn achtergrond en interesse voor de Ride vereerd was toen ik werd benaderd om bij die ontwikkeling een rol te spelen. Zowel floormanager als bestuurslid kan niet in mijn ogen, en de nieuwe ontwikkeling trekt mij zeer. Vandaar mijn keuze voor het bestuur. In het bestuur is mijn specifieke portefeuille de bewaking van de voortgang van de operationele zaken bij een editie van de Ride.

We kijken nu terug naar 20 jaar Ride, welke edities zijn je het meest bijgebleven en kan je ons daar iets meer over vertellen?

Het is duidelijk dat elke editie prachtig was, maar aan de editie van 2006 in Utrecht bewaar ik mooie herinneringen. Het was mijn eerste editie als floormanager en het was gedenkwaardig en emotioneel en dat kwam door het bar slechte weer. Achteraf hadden we niet moeten starten, onderweg konden we niet meer stoppen en het weer was zo slecht, dat kun je je niet voorstellen. Bij de voorinschrijving was het evenement al vol waardoor er op de dag van de Ride geen inschrijving meer mogelijk was.

Toch meldde er zich nog iemand om in te schrijven. In mijn onervarenheid en enthousiasme zei ik dat er niet meer ingeschreven kon worden. Daarop ging hij huilend op de grond zitten en vertelde mij dat zijn broer diezelfde week aan kanker was overleden en hij beloofd had voor hem de Ride te gaan rijden. Om toch een oplossing te bedenken heb ik hem naar de start gebracht, hij heeft de Ride meegereden en kreeg aan de finish een roos. Die man was zo dankbaar dat hij op deze manier toch zijn belofte waar heeft kunnen maken. In 2008 reden we in Goes de mooiste route in het mooiste weer met een fantastische sfeer. En in 2012 reden we in gemeente Westland de Ride met de hoogste opbrengst ooit, € 2.100.000, en met een record aantal deelnemers.

Heb je nog een tips voor de Riders dit jaar?

Laten we met elkaar vooral blijven denken aan het doel waar we voor rijden en voor wie we het doen. “We hebben een strijd te winnen maar het is geen wedstrijd”. Verder is het belangrijk om voldoende water mee te nemen, want op een warme dag heb je minimaal twee bidons nodig.

Ook tip ik deelnemers dat ze de Ride-website en de Facebookpagina en de Ride-app goed in de gaten houden. Hier staan altijd tips voor een goede voorbereiding van mensen uit de wielersport of lifestyle sector.

Wil je zelf nog iets over de Ride for the Roses zeggen?

Als eerste kan ik niet anders dan een HEEL GROOT applaus vragen voor alle vrijwilligers die zich iedere editie weer inzetten voor de Ride for the Roses. Tijdens de Ride, het zal u verbazen, zijn ruim 350 vrijwilligers actief om ons allemaal te laten fietsen. Zonder hen zouden KWF Kankerbestrijding en de Ride for the Roses niets kunnen voorstellen. Deze grote groep vrijwilligers wordt gedurende het jaar ondersteund door een kleine groep professionals en dat geeft een balans waardoor we met de Ride for the Roses voldoende geld kunnen genereren voor onderzoek naar kanker.

Verder wil ik, natuurlijk zonder namen te noemen, IEDEREEN bedanken die mij de afgelopen en de komende jaren steunt om de kosten zo laag en de opbrengst zo hoog mogelijk te houden!