Noodlot ! ?

's Gravenzande 29.01.2012 - Alvorens hierop in te gaan wil ik eerst even in het woordenboek kijken om te zien wat het zegt over dit veelgebruikte woord.

Naar de opvatting van het Griekse moira  en het Romeinse fatum is het ‘ het lot dat een mens noodzakelijk ten deel valt, bepaald door een onafwendbare macht.’ Volgens van Dale ‘ een ongelukkig lot dat iemand bedreigt of treft’. ‘Evenals het fatalisme is het, strikt genomen, de overtuiging dat een blind noodlot de gang van het mensen- leven en van het wereldgebeuren regeert. [W.P.]

Het zal je niet ontgaan zijn, dat enorme cruiseschip, de Costa Concordia, die daar op haar zij ligt, vlak voor de Toscaanse kust. Deze reus, 290 m lang en ruim 30 m hoog, zou met 3000 passagiers en 1200 bemanningsleden en volgeladen met alle heerlijkheden die je maar bedenken kunt, én met volle tanks aan dieselolie, haar vaartocht beginnen. Verwachtingsvolle passagiers, afkomstig uit 41 landen, keken uit naar wat komen zou, en misschien speelde het bij wat mensen nog wel door hun hoofd van ‘Vrijdag de dertiende’, bij het vertrek, maar dit, zo’n rampscenario, zo kort na de start, zo dicht onder de kust, wie had dit kunnen bedenken?

Heeft het blinde noodlot toegeslagen? Wat zal er in de rouwadvertenties van de omgekomen passagiers staan: Door een noodlottig ongeval uit ons midden weggerukt? Een onafwendbare macht die regeert?

Het is de actualiteit van de dag die de media bezighoudt en wij bij herhaling voorgeschoteld krijgen. En wat zal het morgen zijn? Als je om je heen kijkt, met je ogen open voor de werkelijkheid, dan kan het je niet ontgaan dat het niet normaal is wat er allemaal gebeurt, ook nu het nieuwe jaar nog maar drie weken oud is. De ‘w a a r o m’s’ zijn dan ook niet van de lucht! De vraag is echter, tot wie richt je je waarom, en hoe vraag je het. Schreeuw je het uit naar een onafwendbare macht, in ontgoocheling en verbittering, of schreeuw je het uit naar God, teleurgesteld of verslagen, maar wel in eerbied en afhankelijkheid?

In de Bijbel kom ik het woord noodlot en fatalisme niet tegen, wél een schreeuw naar God, heel vaak zelfs. De dichter van Psalm 44 doet het ook in niet mis te verstane woorden: “Word

wakker! Waarom zou U slapen, Heere?Ontwaak! Waarom zou U Uw aangezicht verbergen, onze ellende en onze onderdrukking vergeten? [vs. 24/25 HSV] “Sta op, Here, en help ons; bevrijd ons ter wille van Uw goedheid en liefde.”[vs 27, het Boek] Wát een noodkreet! Ook David roept het bij herhaling uit naar God als hij in grote nood verkeert: “Sla acht op mijn hulpgeroep, o mijn Koning en mijn God.”[Ps. 5: 3] Dan zegt hij, in afhankelijkheid: “’s morgens leg ik mijn gebed voor U neer en zie ik naar U uit.” In een andere Psalm roept hij ook, en ik denk dat velen zich daarin zullen herkennen: “Mijn God, ik roep overdag, maar U antwoordt niet, en ’s nachts, maar ik vind geen stilte. [Ps. 22:3] Maar twintig verzen daarna komt zijn getuigenis: “Ja, U hebt mij verhoord.”[vs.22]

Niet verbitterd en in boosheid maar, wétend dat God álles regeert, en niet het noodlot, in afhankelijkheid mogen wij onze vragen, al is het huilend of schreeuwend, tot Hem richten, en daarna uitzien, net als David! Soms geeft Hij antwoord, via zijn Woord of op een andere manier, heel verschillend vaak. Maar ook vaak blijft het een mysterie en kan alleen het vertrouwen op Hém ons de kracht en de rust geven om het te dragen en verder te leven.

‘Ik begrijp U niet maar ik vertrouw U wel’; als je dát oprecht kunt blijven geloven, dan is dit leven in dit ‘rijk der duisternis’ te leven! Ook ik heb denkelijk geen antwoord op uw en jouw waarom’s, ook niet op de meeste van mijzelf. Maar één ding weet ik zeker: het noodlot bestaat niet! In alle nood en zorg en verdriet is er één geweldige zekerheid: God is Liefde en Hij regeert!

Dat is een geweldige combinatie, een regerend almachtige God Die vol liefde is, ook naar u en jou toe! Hij gaf zijn Zoon Jezus als Vangnet voor deze wereld! De énige Zekerheid, voor elk mens! Dezelfde Jezus Die ook Zijn waarom uitschreeuwde naar zijn Vader: “ Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten? [Marc. 15:34] In een oud avondmaalsformulier staat het antwoord: ‘Opdat wij nooit meer door God verlaten zouden worden!’ Dáár was het om!

Aan dat kruis gebeurde iets onvoorstelbaars: ter wille van ons keerde God Zich af van Zijn Zoon, Die Hij zó lief had! Kun je je dan enigszins voorstellen hóé lief Hij ons heeft? Ook u en jou? Het komt er nu op aan om Die God, Die zo veel van je houdt, te gaan geloven; om Zijn beloften voor waarheid aan te nemen en Hem door dik en dun heen te gaan vertrouwen!

Hij is het alleszins waard! God belooft een geweldige toekomst aan ieder die gaat luisteren en geloven naar en in Zijn Woord en Zijn Geest. Dan wordt het ook mogelijk om verdriet en teleurstelling los te laten; dán kan Hij je opvangen in dat Vangnet dat Jezus ook voor jou wil zijn! Als Hij de leiding in joUw leven mag nemen dan mag je zeker weten dat je eens, in alleen maar grote vreugde, bij en met Hem mag leven op een nieuwe aarde en in een nieuwe hemel! En dát bepaalt niet het noodlot; dát bepaal je zélf, hier en nu, als joUw keuze JEZUS wordt!

Ik bouw op Jezus, anders niet;
het is zijn bloed dat redding biedt.
Wie op Hem hoopt,
wordt niet beschaamd;
ik steun alleen op Jezus' naam.

Hij is de rots waarop ik sta;
de vaste grond voor mijn bestaan,
de vaste grond voor mijn bestaan.

Ook als de nacht mijn zicht vervaagt,
toont Hij zijn liefde die mij draagt.
Al woeden stormen om mij heen,
mijn anker rust in Hem alleen.

Want zijn belofte en zijn bloed
die doen mij sterk staan in de vloed.
Als alles wankelt rondom mij;
mijn fundament, mijn hoop blijft Hij!

Wanneer Hij komt met luid geschal,
weet ik dat Hij mij kennen zal.
Bekleed met zijn gerechtigheid
ben ik van Hem in eeuwigheid. [opw. 694]

H. van den Berg, tel. 06-15062838/e.mail: berg.services@telfort.nl