Pinksteren, een Vriend voor het leven (2)

Honselersdijk 20.05.2018 - En dan vieren we dit weekend Pinksteren waarmee we volgens de christelijke overlevering uit de bijbel de uitstorting van de Heilige Geest op aarde herdenken.

Maar hoe kan zo 'n verhaal van 2000 jaar geleden in een ontchristelijkte maatschappij handen en voeten geven aan mensen die er misschien helemaal niet mee zijn opgevoed? Wat moet je er dan mee?

Een Vriend voor het leven
Jezus vertelde zijn discipelen dat ze na zijn hemelvaart moesten wachten op de Trooster, de Heilige Geest, die voor altijd bij hen zou zijn en in hen zou komen wonen. Dat hebben we vorige week donderdag herdacht. Tien dagen later gebeurde het, precies 50 dagen na zijn opstanding uit de dood kregen die eenvoudige mensen te maken met de grootste verandering in hun leven.

Maar wat houdt dat in de praktijk in zo 'n Vriend? 

Mijn diensttijd

Dertig jaar geleden bestond er nog een dienstplicht en moest ik het leger in voor 14 maanden. De eerste twee maanden kreeg je een opleiding en daarna moest je een jaar bij de parate club dienen. Als Westlander veel bezigheidsterapie en verveling met af en toe een grote legeroefening, voornamelijk in Duitsland.

Vooral de verveling sloeg snel toe en daarvanuit gebeurde van alles wat eigenlijk niet kon. Ik was meer een einzelganger en het boeide me totaal niet wat om me heen gebeurde. Ik deed mijn eigen ding en zat mijn tijd wel uit dat jaar. Maar dat verliep anders.

Of het kwade opzet was weet ik niet, maar op gegeven moment werd ik het mikpunt van pesterijen wat behoorlijk uit de hand liep. Ik had een sterke eigenwaarde maar het leek of iedereen tegen mij was. Het kwam ook echt uit verveling voort. Natuurlijk een beetje jennen hoorde erbij, maar dit werd meer een hetze. Uiteindelijk stond ik van frustratie huilend tegen deuren aan te trappen en hadden de brave soldaatjes één (die zich zogenaamd zo netjes gedroegen) glimlachend hun doel bereikt. Ik was totaal overrompeld hierdoor en overplaatsing naar een andere legereenheid was geen optie. Wat nu?

Beschadigd

Wel er kwam een boosheid in mij los en de rapen waren gaar. Vanuit mijn gekwestheid ging ik anderen kwesten (ook de goeden), trok een muur op en ging toneel spelen met verbale agressie als wapen. Tegen het einde van mijn diensttijd was ik gehaat bij het kader en gevreesd bij de pestkoppen. Ik had wraak genomen en mijn sporen achter gelaten daar, maar het was niet goed.

Een paar jaar werd ik geconfronteerd met de dood toen iemand die ik goed kende plots kwam te overlijden tijdens een auto-ongeluk. Toen was het tijd om na te gaan denken over mijn gereformeerde opvoeding en of er leven bestond na de dood.

Herstel en genezing

Na een half jaar gaf ik me gewonnen en ervaarde de liefde van die Vriend en (in dit geval instant) genezing van binnenuit, ook van mijn diensttijd. Het eerste wat die plots sterker geworden intuitieve stem zei zal ik nooit meer vergeten.

Ik werd herinnerd aan mijn overlevingsmechanisme uit mijn diensttijd. Ik was gekwest en ik ging andere mensen beschadigen. 'Dat systeem heb je nooit meer nodig, Ik zal je leren hoe het anders moet, je kent nu Mij.' En het heeft gewerkt ten goede. Wil niet zeggen dat je dan geen fouten meer maakt, maar je staat anders in het leven.

Zonder God ben je maar alleen op deze wereld en kan je je eenzaam voelen, zelfs met massa 's mensen om je heen. Pinksteren was levensveranderend. 

Ik heb ingezien dat mensen die het hardst (anoniem) uithalen naar anderen via social media, meestal zelf beschadigde mensen zijn die (onbewust) reageren vanuit hun verwondheid die ze eerder hebben opgelopen. Pinksteren kan alles anders maken, onderzoek het!

Een gezegend Pinksteren

Harry Schonewille